De eerste week!

Habari!

Ons eerste blogbericht vanuit Moshi! Het is vandaag zaterdag 29 januari en zijn hier ondertussen 5 dagen.

Dinsdag kwamen we hier toe om 7u40 op de luchthaven van Kilimanjaro. Onze taxichauffeur, Ngrenza, stond ons op te wachten als we buiten kwamen en dan kon het avontuur echt beginnen. Het was ongeveer 1uur rijden naar het huis van Mama Lucy. Onderweg deden we al onze eerste indrukken op. De straten, de mensen langs de weg, de soorten huizen, het afval langs de kant,… Het was, vooral voor Julie, wat wennen. Marte heeft al een buitenlandse stage gedaan in Rwanda en herkende toch een aantal zaken.

Toen we aankwamen bij het huis van mama Lucy stonden ze ons al op te wachten. Lena, de dochter van mama Lucy, en mama Lucy zelf gaven ons een hartelijk ontvangst. Ze toonden ons direct waar we de komende drie maand gingen verblijven. Het vrijwilligershuis staat letterlijk in de tuin en stond leeg, dus is helemaal voor ons. We kozen ervoor om een kamer te delen. Niet veel later kregen we onze eerste maaltijd aangeboden, rijst, kool, rundsvlees en natuurlijk een (gefrituurde) banaan. Het fruit smaakt hier veel zoeter dan in België!

Nadat we goed hadden gegeten, gingen we voor de eerste keer naar Moshi stad voor een nieuwe simkaart (zodat we contact kunnen houden met onze vrienden en familie natuurlijk) en voor de eerste inkopen. Eens we terug waren hebben we onze koffers uitgepakt en onze kamer een beetje ingericht. Dit was voor Julie direct al een eerste opgave, want het slot van haar koffer zat geblokkeerd. De klusjesman heeft deze gelukkige kunnen openkrijgen met een tang.

We leerden ook de kleindochter van mama Lucy kennen, Kaveni. Zij is 18 jaar en is net klaar met het eerste deel van haar middelbare school. Zij woont hier nu tot ze een nieuwe school heeft gevonden voor het tweede deel van het middelbaar onderwijs. Ze helpt nu ook op de school waar wij stage zullen doen. We vinden het heel fijn dat ze hier is, want op die manier hebben we een leeftijdsgenoot en kunnen we over heel wat zaken babbelen.

Op woensdag namen we een dagje gerust aan het zwembad van de Honey Badger Lodge, de lodge van de zoon van mama Lucy. Dat heeft ons veel deugd gedaan na zo’n lange vluchten.

Donderdag zijn we met mama Lucy naar Moshi gereden om ons te gaan ‘voorstellen’ op de ambassade. Het was blijkbaar een moeilijk gesprek, maar we zijn toch goedgekeurd en mogen blijven 😉 Als we terugkwamen zijn we gestopt op de school waar we de komende 11 weken les zullen geven. We werden vriendelijk begroet door de leerkrachten en kinderen. De kinderen waren enthousiast, maar toch ook nog wat terughoudend. Enkele kinderen waren zodanig onder de indruk dat ze een traantje lieten.  Zo twee ‘Muzungu’s’ (blanken) op school, dat zie je natuurlijk niet dagelijks… maar gelukkig waren de traantjes van korte duur en waren we al snel met zijn allen buiten aan het ravotten tijdens de speeltijd.

Gisteren was dan onze eerste volledige stagedag. De kinderen leerden wiskunde, tellen tot 30. Dit was opnieuw wat schrikken om te zien hoe ze dit hier aanpakken. Het is echt het tegenovergestelde van in België. De kinderen zaten neer op een stoel en moesten de telrij tot 30 verschillende keren opzeggen. Daarna was het tijd voor ‘sport and games’… Dat staat gelijk aan de hele tijd buiten spelen. Dit was dus gewoon 3 uur lang buiten spelen, met zeer weinig materiaal of inbreng van de leerkrachten. Na een tijdje werd dat wel echt heel saai. We kijken er al naar uit om onze ideeën te introduceren en samen in co-teaching les te geven.

Op de speelplaats zaten er toen we toekwamen zeker 20 apen. We waren heel enthousiast en wouden een foto gaan trekken… maar daar dachten de apen duidelijk anders over. Ze hadden er duidelijk geen zin in en probeerden ons wat aan te vallen door naar Marte toe te springen. Dat was verschieten haha!!

Verder leerden we al verschillende woorden in Swahili, hier een paar voorbeelden:

·       Habari/jambo = hallo

·       Hapana = nee

·       Asanté = dankjewel

·       Kwaheri = tot ziens

·       Polé polé = rustig, kalm, op het gemak

We hebben hier ook al heel wat verschillende zaken mogen eten. Ze hebben hier in dit gezin een heel uitgebreid menu, met al wat Westerse invloeden zoals pasta. Marte heeft geen probleem met het eten want lust alles, maar de mensen die Julie kennen weten dat dit voor haar een hele opdracht is haha. Hieronder voegen we wat foto’s toe om een beeld te kunnen scheppen:

Dit weekend houden we het nog wat rustig. We werken voor school, verkennen de buurt, en genieten van het zwembad.

Ziezo, dit was ons eerste blogbericht over de eerste week!
Tot volgende week!
 

Marte en Julie