week 6!

Week 6!

We zijn bijna halverwege en zijn het hier al goed gewoon! Het begint allemaal een beetje een routine te worden.

We beleefden afgelopen week een normale stageweek. We leerden rond het thema ‘kleuren’ bij de jongste kleuters net zoals we dit de week voordien deden bij de oudste kleuters. Hetzelfde thema, wat betekent ook wat een vergelijkbare week. We behielden ons aanbod buiten enkele wijzigingen naar gelang het niveau en de interesses van onze jongste kleuters. Aangezien we dus niet erg veel nieuws te melden hebben op vlak van stage, vertellen we jullie liever wat meer over wat we tijdens het weekend hebben gedaan. :)

Dit weekend trokken we namelijk naar Arusha. We gingen op bezoek bij de 2 meisjes, Jetse en Anissa, die daar stage lopen. Vrijdag, kort op de middag na school, begonnen we aan onze reis. Onze lieve taxichauffeur Ngereza pikte ons op en reed ons naar het centrum van Moshi op zoek naar een bus. Al snel slaagde Ngereza er in om een bus te bemachtigen en weg waren we! Bijna zonder Julie, want de bus reed al door maar Julie zat er nog niet op. Gelukkig geraakte ze er nog net op tijd op. Tot onze verbazing was de bus heel erg modern en vergelijkbaar met een grote schoolbus waarmee schooluitstappen gedaan worden in België. We hadden lekker veel comfort. Goede zetels, airco én tv’s waarop een goede film werd afgespeeld. Door dit comfort vloog de rit voorbij en waren we voor we het wisten al aangekomen in het bruisende Arusha. Het verschil tussen Moshi en Arusha viel ons meteen op. Arusha is veel groter en vooral drukker…

Eens aangekomen, wachtten we op Happy, een medewerkster van de ‘Upendo School of Friends', de school waar de meisjes stage lopen. Het wachten duurde wel even omdat Happy onze bushalte niet meteen vond, maar we maakten meteen van de gelegenheid gebruik om het leven in Arusha al wat te observeren en op te snuiven.

Van de bushalte reden we meteen naar de verblijfplaats van de meisjes. Bij aankomst was meteen te merken dat we het hier heel erg goed hebben in Moshi. De meisjes verblijven namelijk in een veel armere buurt en hun accommodatie zelf is ook veel primitiever. Beschimmelde muren, kevers als het donker wordt, een Frans toilet, geen douche, een kapotte lavabo, een vuile keuken, … Het was dus wel even slikken. De vrijdagavond hielden we het verder rustig. We genoten van een avondmaal (ook heel wat minder dan hier… geen groenten) en speelden in de avond nog wat gezelschapspelen, want op zaterdag zou het vroeg dag worden.

Om 7:30 liep de wekker af. En niet voor niets, want we gingen opnieuw op uitstap! Dit keer waagden we ons aan het ‘Meserani Snake Park’. Een tourpakket waarin we zouden kennis maken met gevaarlijke slangen, een Masai Museum zouden bezoeken, kamelen zouden rijden, … Het beloofde dus weer een drukke dag te worden! Om 9:00 waren we afgesproken met onze gids aan de Shoppers Market. De gids was ruim op tijd, dus we konden meteen beginnen aan onze tour al begon deze wel wat vreemd. De gids vroeg meteen naar het geld zonder ons eerst vriendelijk te begroeten. Maar goed, we betaalden maar meteen. Na de geldzaken, volgden we onze gids naar de ‘taxi’. Of dat dachten we toch. We liepen met zijn allen een lange tijd op een stevig tempo achter de gids aan. De wandeling naar onze ‘taxi’ leek maar niet te stoppen. Marte had er maar weinig vertrouwen in en vroeg de gids waarnaar we aan het wandelen waren en dat maakte veel duidelijk… Er was om te beginnen al helemaal geen taxi door een misverstand bij boeking én we waren onderweg naar iets waar we allemaal over gezegd hadden ‘dit doen we hier zeker niet’, namelijk de gekende ‘dala dala’. Een klein bus voor een 10-tal personen waar in realiteit veel meer mensen op samen gepropt worden. Maar goed… we legden ons neer bij het feit dat we toch maar eens de ervaring zouden ondergaan. In het begin leek het zelf nog mee te vallen. We hadden allen voldoende plaats. Maar dat was maar voor korte duur… Al snel werd onze bus verder gevuld met heel wat mensen. Het werd heel erg warm en wat claustrofobisch. En je zou denken, dat was het dan… nee hoor, het werd nog wat erger. Onze bus werd tegengehouden door de politie en de papieren bleken niet in orde te zijn. Onze bus bleef heel erg lang stilstaan waardoor onze gids na een tijd besloot een andere Dala dala te nemen. Weg waren we weer… voor even. Niet veel later stapten we opnieuw over op een andere Dala dala aangezien onze tweede dala dala niet tot aan het Snake Park zou rijden.

Iets voor 11:00 kwamen we eindelijk aan bij het Snake Park. Geen problemen meer dachten we! Oops… verkeerd gedacht. De inkomprijs bleek opgeslagen te zijn met 5 dollar. De gids moest hierdoor gaan onderhandelen want in onze reeds betaalde ‘dagprijs’ was er nog geen sprake van die 5 dollar. Al bij al ging de onderhandeling nog vlot en konden we niet veel later beginnen aan onze tour. We openden met het bezichtigen van enkele slangen. We zagen cobra’s, adders, pythons,…. Hoe fascinerend het ook was, we waren blij dat we achter glas stonden. Na de slangen zagen we nog wat andere dieren. Uilen, duiven, schildpadden, krokodillen, gigantische hagedissen,… De schildpadden en 2 (niet giftige) slangen mochten we zelf eens vasthouden. Toch wel een beetje spannend in het begin…. maar we waren blij dat we het gedurfd hadden.

Na de dieren, gingen we op ontdekking in het Masai Musuem. De Masai is een plaatselijke bevolking. Het was geen museum met heel erg veel tekst zoals we deze kennen in België, maar er waren verschillende kamers gebouwd waarin er met echte materialen meer informatie werd gegeven over de Masai's. Enorm boeiend!

Eens buiten uit het museum, wandelden we meteen verder in een ‘echt’ nagebouwd Masaidorp. Het dorp bestond uit verschillende hutten. De hutten werden niet echt bewoond, maar waren ingericht als souvenirshops. In één souvenirsshop kon je je zelf verkleden in een echte Masai. We twijfelden hier natuurlijk niet over en waagden ons meteen aan deze traditionele kleding. We voelden ons even echte Masai's.

Vele fotoshoots later in onze kledij, was het tijd voor onze laatste activiteit, namelijk het kameel rijden. Wat was dit leuk zeg! We vonden het zo leuk dat we ons aan 2 ritten waagden. Een keer individueel en een keer samen. Super leuk!

Na het kameel rijden was het tijd voor een lunch. Onze gids nam ons mee naar een lokale bar. We genoten van een warme ‘fris’drank en een warme maaltijd. We kregen bonen, chapati, groene groenten, rijst en vlees. Onze magen waren weer goed gevuld om de Dala dala opnieuw te trotseren. De rit terug naar het centrum van Arusha verliep veel vlotter. We hoefden maar 1 Dala dala te nemen en zaten wat comfortabeler. Eens aangekomen in het centrum besloten we nog niet meteen terug te keren naar huis, maar het centrum nog wat verder te ontdekken. Onze gids nam ons mee naar wat winkeltjes en nadien ook nog naar een bar want we hadden allemaal dorst van dat warme weer. Afgelopen 2 weken was het hier al goed warm… We zagen al een tijd geen regen. Zweten dus!

Na de bar eindigden we onze dag in Shoppers Market, een supermarkt hier in Arusha. Heel erg vergelijkbaar met supermarkten in België. We gingen eens binnen uit nieuwsgierigheid. We watertandden van al dat herkenbaars lekkers in België, maar we hielden ons sterk, of Marte toch, want Julie en de meisjes kochten een lekker ijsje.

Ondanks dat we moe waren van de drukke en warme dag, bleven we ook in de avond niet ‘thuis’. Na het avondeten werden we opgepikt door enkele mensen die de meisjes hier ondertussen al hebben leren kennen. En nee, niet door een gewone auto, maar door de schoolbus! Dat hebben we dan ook al eens gehad. We reden met zijn allen naar een bar. Er speelde leuke muziek en we genoten van enkele (heel erg dure) drankjes. De avond vloog voorbij!

Op zondag deden we het wat rustiger aan. We bezochten een souvenirmarkt waar we heel erg lang vertoefden én uiteraard ook al heel wat souvenirs kochten. Aan onze ouders/grootouders/broer en zus… Het zal wel nog even wachten zijn tot jullie te zien krijgen wat het is. Geduld is een mooie deugd! ;)

Van de souvenirmarkt reden we tot slot nog verder tot de ‘Pizza Hut’. Je leest het goed, ze kennen deze welbekende keten hier ook! We genoten van een lekkere pizza als afsluiter van het weekend. Het heeft gesmaakt!

Meteen na de Pizza Hut werden we opnieuw door Happy naar het busstation gevoerd. In tegenstelling tot vrijdag verliep het bemachtigen van een bus deze keer wel een pak moeizamer. We zaten vrij snel op een bus, maar die vertrok maar niet. We wachtten 40 minuten op de bus, maar opeens bleek onze bus toch niet naar Moshi te rijden. Overstappen dan maar… dezelfde man die ons beweerde dat de eerste bus binnen de 10 minuten naar Moshi zou vertrekken, bracht ons naar een andere lege bus. En een lege bus betekent hier in Tanzania niet vetrekken… Opnieuw 1 uur wachten tot de bus vol zat. Om 15:15 (we waren al om 13:40 in het busstation) vertrok onze bus dan eindelijk. Met veel minder comfort en veeeel te veel mensen, maar we waren al blij dat we waren vertrokken. Tijden de rit zelf beleefden we wel nog enkele keren doodsangsten want de buschauffeur dacht dat hij in een videogame zat. Hij reed heel erg snel en haalden iedereen voortdurend in op de meest onmogelijke momenten. Wat waren we blij dat we Moshi veilig hadden bereikt.

In de avond genoten we nog van een lekkere douche en een vroege nacht, want in Arusha sliepen we niet veel. De Moskee lag naast ons huis waardoor we tijdens de nacht werden wakker gehouden door heel erg luide gebeden.

Maar nu, tijdens het schrijven van deze blog, kijken we ondertussen al goed uitgerust terug op een opnieuw geslaagd weekend. We kijken alvast uit naar komend weekend waarin we zullen vertrekken op Safari met onze ouders. Dat wordt de moeite!

Groetjes