week 4!

Hujambo!

Hier zijn we al met het blogbericht van week 4! Wat gaat de tijd hier ongelofelijk snel.

We beginnen waar we vorige week geëindigd zijn, de aankomst op vrijdagavond van Anissa en Jetse hier in het vrijwilligershuis. Ze kwamen wat later toe dan verwacht, maar het was gelukt! We verwelkomden hen met een maaltijd en daarna een lekker lokaal, fris biertje! Dat deed deugd 😊 We kropen daarna in ons bedje, want voor zaterdag stond er een leuke dag op de planning.

Op zaterdag haalde de taxi ons op om een ritje van ongeveer 1uur te maken naar de start van de wandeling om de Materuni waterval te ontdekken. Het was een hobbelige weg met heel wat putten, we zaten precies in een rollercoaster! Toen we aankwamen stond er ons al direct een serieuze beklimming te wachten… Gelukkig duurde dat niet zo lang en konden we daarna een mooie wandeling maken, met ups-and-downs. Na ongeveer 40 minuten wandelen hoorden we het water stromen, we waren er bijna! Niet veel later zagen we de waterval, onwaarschijnlijk mooi! De Materuni waterval is meer dan 80 meter hoog, voilà een weetje erbij 😉

We twijfelden even om te zwemmen want het water was heel koud, maar toen beseften we ons dat het een once-in-a-life-time ervaring was en doken we het water in! (lees: stap voor stap, bibberend en voorzichtig voor de gladde stenen). Na een paar minuten deed het water zo veel deugd dat we echt genoten. Wat voor een gevoel we daar voelden is met geen woorden te beschrijven, we waren precies herboren! Na wat filmpjes en foto’s met de Gopro droogden we ons af en vertrokken we te voet naar mama Agnes voor een stevige maaltijd. Het was een lastige tocht met veel klimmen en een brandende zon, maar we hebben het allemaal gehaald 😊 Eenmaal aangekomen mochten we onze voetjes onder tafel schuiven en kregen we een lekkere maaltijd aangeboden. We begonnen met bananensoep (met uiteraard bananen, maar ook vlees, aardappelen en olifantenplant in), wat sommigen lekker vonden, anderen vonden het dan weer afschuwelijk (Julie dus…). Daarna kregen we een traditionele maaltijd zoals we hem gewoon zijn en een zalig bord vol fruit als afsluiter.

Na de lunch kregen we uitleg van de lokale gids over hoe de koffiebonen hier gekweekt worden, hoe ze worden geplukt en hoe ze worden gepeld. We kregen alle 4 een rokje aangeboden, gemaakt van gedroogde bladeren van een bananenboom. We deden het aan en begonnen aan het speciale ritueel om de koffiebonen te branden. Één iemand begint de bonen te stampen in een grote pot, de anderen staan er in een grote kring rond en zingen en klappen op het ritme waarmee de bonen fijn worden gestampt. Dit doen ze om de werksfeer er in te houden en elkaar te blijven aanmoedigen. Natuurlijk mochten wij allemaal meedoen, wat een fijne ervaring! Na het stampen, het bakken en het fijn malen was ons koffiegeruis klaar. We mochten het ook proeven. We lusten alle 4 eigenlijk geen koffie maar met een lepeltje suiker viel dit eigenlijk heel goed mee. We namen zelf een tweede tas. Terwijl we koffie dronken, maakten we kennis met een Amerikaan die ook op deze tour was. Het was een man met al heel wat reis- en levenservaring en we hingen echt alle 4 aan zijn lippen terwijl hij aan het vertellen was. Het was fantastisch om te horen wat hij al allemaal van de wereld had gezien. Toen we afscheid namen zeiden we alle 4 tegen elkaar dat we zo jaloers waren op hem en volledig getriggerd waren om nog veel meer van de wereld te ontdekken.

Na de koffietour reden we terug naar Moshi, maar maakten we nog een tussenstop bij een cafétje om het lokaal bananenbier te proeven. Je hebt twee soorten banenbier, vers bier in grote bekers of al gebotteld bier. Wij kregen het vers bier en om eerlijk te zijn leek het al eens gedronken te zijn. We proefden ervan en zoals we verwachtten hadden was het niet heel erg lekker haha! We namen elk een paar slokken om beleefd te zijn, maar hebben toch het merendeel laten staan. We hebben dat nu toch ook eens geproefd hé!

Toen we terug thuis waren, namen we een douche (wat voor Jetse en Anissa hemels was aangezien zij in Arusha geen douche hebben, maar water moeten koken) en aten ons avondeten. Na het eten kwam Kaveni mee naar het vrijwilligershuis en toonde haar dans skills. We hebben geprobeerd om mee te dansen, maar dat Afrikaans bloed is wel echt een niveautje hoger! Na het dansen speelden we nog wat gezelschapsspelletjes.

Op zondag zijn we naar de Honey Badger Lodge gegaan en hebben we genoten van een plonsje en een drankje. Daarna namen we afscheid van de dames, maar niet voor lang want volgend weekend (25-26-27/02) zien we elkaar terug! Dan gaan wij op bezoek in Arusha.

Maandag begon dan opnieuw een stageweek, nu bij jongste groep kinderen. Na wat aanpassingen in onze weekplanning gingen we bij hun ook aan de slag met het thema ‘lokale dieren’. Als je meer wilt lezen over wat we allemaal deden rond dit thema verwijs ik je door naar ons vorig blogbericht. 😉 De kinderen genoten zichtbaar van onze aanpak en van de dieren. Ook bij deze groep was onze zoektocht een groot succes!

Donderdag was er een speciale lunch voorzien. We dekten buiten de tafel en maakten alles klaar voor een feestelijke namiddag. Brigitta en Roland (een Duits koppel dat hier elk jaar komt overwinteren in hun buitenverblijf naast het huis van mama Lucy) en Antonella en haar man, van wie we de naam niet meer weten, (een Brits koppel dat blijkbaar familie is van een lord) kwamen eten. We begonnen de lunch om 14 uur en aten door tot 16 uur! Het was opnieuw een fijn gesprek met mensen die al veel hadden gereisd. Na de lunch namen we afscheid en gingen wij terug naar het vrijwilligershuis om wat voor school te werken, want ja dat doen wij hier ook! 😉

Vrijdag begon de dag wat in mineur want het was heel fel aan het regenen. We weten ondertussen al dat als het regent er weinig kinderen naar school komen. Uiteindelijk waren er 10 kinderen en hebben we de twee klassen samengenomen. De regen stopte al snel en we hadden nog een heel fijne dag. Na de stage hebben we ons volgend thema verder voorbereid: de kleuren! We merken dat de kinderen deze kennen in het Swahili, maar totaal niet in het Engels. Tijd om daar verandering in te brengen. 😊 Het beloven weer twee fijne stageweken te worden!

Vandaag (zaterdag) hadden we een dagje zwembad ingepland, maar die hebben we moeten stopzetten door regen en donder. We zijn dan maar terug naar binnen gegaan en schrijven nu deze blog! Morgen moeten we heel vroeg opstaan, 5u30, want we gaan naar een gospelconcert in Moshi town. Het begint om 7 uur en duurt twee uurtjes. We zijn heel enthousiast om dit mee te maken dus staan er graag wat vroeger voor op! Na het concert gaan we het centrum van Moshi wat verkennen.

Ziezo, het vierde blogbericht is een feit! Hopelijk genieten jullie er even hard van om het te lezen als wij het ervaren.

Vele groetjes
Marte en Julie